Układ trawienny człowieka to rozbudowany system organów, przeznaczony za przetwarzanie i absorbowanie elementów pokarmowych. Opanowanie jego budowy potrzebuje nie tylko znajomości podstawowej, lecz także praktycznego zastosowania. Z tego względu rosnącą popularność osiągają modele anatomiczne, które pozwalają w łatwy sposób zrozumieć układ organizmu ludzkiego. Ważne pozycję wśród narzędzi szkoleniowych mają modele anatomiczne układu pokarmowego, dlatego że właśnie ten system wchodzi do najsilniej złożonych i pełni fundamentalną rolę w procesach biologicznych. Zgłębianie nauki o organizmie jedynie na podstawie ilustracji i charakterystyk w książkach okazuje się ograniczona i złożona. Studenci nauk medycznych czy żywienia powinni nie tylko zapamiętać terminy organów, ale także zrozumieć ich zależne powiązania i umiejscowienie w przestrzeni brzusznej. W tym znaczeniu modele anatomiczne bywają bezcenną pomocą, gdyż umożliwiają zobaczyć przestrzenne powiązania, zobaczyć wielkość i formę organów, a także przeanalizować strukturę precyzyjną, na podobieństwo warstwy błony stomaku czy system kosmków jelitowych. Za sprawą nim przebieg poznawania staje się znacznie angażujący i efektywny, a opanowana wiedza zostaje zachowana na trwale. Na markecie dostępnych jest wiele wariantów pomocy szkoleniowych. Spotykamy także modele anatomiczne przedstawiające oddzielne elementy, takie jak żołądek, hepar czy trzustka, jak i całościowe kompozycje przedstawiające kompletny przebieg aparatu pokarmowego od wnęki oralnej aż po rektum. Wybrane z nich są schematyczne, pozostałe bardzo realistyczne, pozwalające na nawet separowanie oddzielnych fragmentów i szczegółowe analizowanie ich organizacji. Takie rozwiązania czynią, że modele anatomiczne można dostosować do etapu kształcenia – odmienne będą właściwe dla ucznia instytucji licealnej, a kolejne dla uczącego się przygotowującego się do kolokwium z anatomii czy planowanego doktora. Wykorzystanie pomocy jest nadzwyczaj rozbudowane. Używa się je zwłaszcza na instytutach medycznych i działach powiązanych z naukami o życiu, ale także w placówkach liceach, szczególnie w klasach biologiczno-chemicznych. Za sprawą nim słuchacze są w stanie lepiej zrozumieć działania mające miejsce w biologicznym ciele. Warto zaznaczyć także o realnym użyciu w dietetyce czy w praktykach lekarskich, gdzie modele anatomiczne działają jako wsparcie w rozmowie z osobą leczoną. Ukazanie części ciała na modelu okazuje się o wiele łatwiej przystępne niż charakterystyka słowny, co wzmacnia pojmowanie życiową i upraszcza wyjaśnienie przyczyn wielorakich dolegliwości. Stosowanie z tego typu pomocy szkoleniowych ma liczne korzyści. Po pierwsze, zapewnia dokładniejsze utrwalanie materiału dzięki obrazowaniu i powtarzalności. Następnie, w oporze do materiałów organicznych, modele anatomiczne są trwałe, bezpieczne i czyste, a równocześnie gotowe zawsze wtedy, gdy są konieczne. Następna zaleta, można je wykorzystywać ponownie, co sprawia, że są lokatą na przyszłość. Wreszcie, są wszechstronne – posiadają użycie zarówno w nauce elementarnej, jak i na specjalistycznych stopniach edukacji. Warto zauważyć, że rozwój techniki jeszcze bardziej zwiększył opcje w tej dziedzinie. Coraz częściej obserwujemy modele anatomiczne drukowane w metodzie 3D, które wiernie przedstawiają strukturę organów i pozwalają nawet na odtworzenie procedur lekarskich. Jednocześnie rozwija się wykorzystanie wirtualnej i poszerzonej VR w szkolnictwie medycznej, mimo to mimo to standardowe modele zachowują najważniejszą znaczenie. Są bowiem nieskomplikowane w obsłudze, nie potrzebują specjalistycznego urządzenia, a zarazem stanowią niezwykle wydajne środek edukacyjne. Konkludując, system żywieniowy to kluczowy spośród fundamentalnych struktur ciała, a jego opanowanie ma kluczowe znaczenie praktyczne zarówno dla lekarzy, jak i dla jednostek zajmujących się nauką o odżywianiu, naukami przyrodniczymi czy edukacją zdrowotną.
Aby edukacja była wydajna, nie starczy teoria, niezbędne jest doświadczalne podejście, które zapewniają właśnie modele anatomiczne układu pokarmowego. Za sprawą nim wiedza okazuje się znacznie łatwa, prostszą do utrwalenia i przydatna w przyszłej praktyce zawodowej. Takie środki to wkład w standard edukacji, lepsze wyszkolenie kolejnych profesjonalistów oraz efektywniejsze metody przekazywania informacji zarówno adeptom, jak i pacjentom.
